Wolne

Niepodległość świętowałam prawie w poczuciu wolności, biorąc pod uwagę wirusowe ograniczenia zewnętrzne, i zupełnie inaczej niż to wyglądało w warszawskich wiadomościach. Z dłuższym spaniem, śniadaniem do łóżka, z czasem na poranne czytanie książki i ponownym obejrzeniem „Planety Singli”, który to film oboje bardzo lubimy. Dawno nie było tak, żeby sobie dłużej poleniuchować i nigdzie się nie spieszyć. Cały dzień miałam wrażenie, że jest niedziela. Wprawdzie dosyć chłodna, ale nie padało, więc można było trochę w parku pospacerować..

I pojechać na Wały, gdzie nad Odrą zbierały się oflagowane zabytkowe samochody, wyruszające w zautomatyzowany marsz niepodległości. Polonezy, warszawy, maluchy – do których mam sentyment, gdyż właśnie maluchem uczyłam się jeździć i na nim robiłam prawko. Pamiętam jeszcze mojego wartburga, który na zakończenie przygód (z urwaną linką hamulcową, linką gazu, odpadającą klemą tuż przed wyjazdem do pracy, wylewającym się olejem na środku skrzyżowania) zapłonął pod maską na skutek wycieku z instalacji gazowej. Cud, że przetrwałam w całości tę szkołę jazdy i mam nadzieję, że takie atrakcje już za mną.

Teraz stare auto poszło w odstawkę, a ja mimo kolejnego używanego, ostatnio najczęściej chodzę piechotą. I to czasem dość daleko, jak na moją dawną wygodę i chwalenie sobie czterech kółek. Jeśli już gdzieś podjechać, to najlepiej w plenery, parki, czy lasy. I pozostaje wyciszyć się choć w taki wolny dzień i czekać na dalszy rozwój sytuacji, na kolejne decyzje i na szczepionkę, która ponoć w maju ma do nas dotrzeć. Spokojnego weekendu więc, takiego jak tylko może być w obecnej sytuacji i zdrowia przede wszystkim..