Weekend Kobiet

Tak, zdecydowanie kobiece święto trwało dla mnie od piątku do niedzieli. Dzielone wśród fajnych ludzi, wśród kwiatów i z przyjemnościami, które uwielbiam..

Już piątkowe spotkanie z sąsiadami było sympatyczne, pełne pogaduch i na szczęście również panowie świetnie się dogadywali. A o to trochę się obawiałam, bo nie raz relacje mogą się popsuć jeśli tylko połowa ekipy znajduje ten wspólny, tak zwany flow. Flow jest i myślę, że jeszcze niejedno sąsiedzkie spotkanie przed nami. Tym bardziej, że sąsiad powoli rozstawia rattanowe meble na tarasie i zamierza ciepłą wiosną i latem biesiadować (oczywiście nie za głośno). Padł też pomysł niewielkiego basenu dla dzieci i Mały został zaproszony by wraz z Tymkiem bawić się do woli.

Tymczasem w sobotę odwieźliśmy syna do dziadków, by móc wyruszyć w trasę na spotkanie ze sztuką i ze znajomymi. Cała, 10 osobowa, ekipa dopisała i Bluberce też udało się dotrzeć, na przekór wszelkim przeciwnościom. A komediowy spektakl małżeński, pod hasłem „Związek otwarty”, sprostał nawet najbardziej wymagającym poczuciom humoru. Przez godzinę uśmialiśmy się bardziej niż na niejednych występach kabaretowych, podobało się wszystkim i mam nadzieję, że wyjdzie nam kolejne spotkanie z Bałtyckim Teatrem z Koszalina. Sylwia już ogarnia bilety, a chętnych nie brakuje.

Dzień Kobiet właściwy rozpoczęłam od śniadania do łóżka, przygotowanego przez Męża, a dostarczonego przez Małego, który na ten pomysł wpadł sam, ku mej radości. Po śniadaniu zostałam uraczona jeszcze ciastem i wyjściem do kawiarni, a kwiaty od moich kochanych chłopaków już od wczoraj cieszyły oko. Po takich rarytasach, warto było jeszcze pomyśleć o spacerze i myśl tę zamienić w czyn. Ale o spacerze następnym razem, bo jak zwykle noc mnie zastaje przy pisaniu..