Siła spokoju

Święta tuż tuż, a u nas prócz choinki, małych porządków i świątecznych zdobień w domu, spokój i cisza.. Chciałam pomóc Mamie w porządkach, to mnie pogoniła, mówiąc, że sobie już każdego dnia po kawałeczku sprząta. Bez pośpiechu i na raty. Nie lubi żeby jej się kręcić pod nogami i wtrącać w sposób przywracania ładu w mieszkaniu. Mam to chyba po niej, też wolę sama (ewentualnie z pomocą Męża), po swojemu i po kawałku niż hurtem, aż do utraty tchu. Pierogi drożdżowe z kapustą i grzybami będziemy lepiły w Wigilię, Tata robi tradycyjnie rybę w cieście i po grecku, będzie jeszcze barszcz, a ciasto dostajemy od zaprzyjaźnionego piekarza. Wszystko na spokojnie.. Miałam więc czas na spotkanie z Hanią i jej córką, na pogaduchy i wymianę prezentowych drobiazgów z Edytą, dziś wybywam na spacer z Moniką i jej synami (dla nich też mam coś miłego).

A przy okazji cały ten tydzień mogłam poświęcić ćwiczeniom jogi. Porozciągałam się i poznałam ciekawe pozycje, o których istnieniu gdzieś tam czytałam czy słyszałam, ale pojęcia nie miałam, że tak ciężko ustawić ciało w odpowiednim układzie. O ile pozycja trójkąta, szczęśliwego dziecka, czy trzeciego wojownika nie stanowi problemu, o tyle pół świerszcza daje już niesamowity wycisk (całego świerszcza nawet się nie podejmuję) 😉 Swoją drogą, póki się człek nie rozciągnie, nie ma pojęcia do czego zdolne jest jego ciało i jak się może powyginać na różne strony. Zapytałam jednej z uczestniczek zajęć, jak się czuje po ćwiczeniu jogi przez pół roku. Mówiła, że jest bardziej świadoma swojego ciała, silniejsza, sprawniejsza fizycznie i przede wszystkim zrelaksowana. Mniej nerwowo reaguje na to co się dzieje dookoła, rozładowuje stres po pracy i czuje, że robi dla siebie coś dobrego.

Niby joga kojarzy się ze spokojem i czasami nudą, ale gdy połączy się te wszystkie pozycje w większe tempo, czyli tak zwaną jogę active – uu wtedy zaczyna się niezły wycisk. Dziś na ten przykład mam zakwasy w udach i ramionach, ale za to nie bolą mnie plecy i puściło napięcie między łopatkami. Mimo wszystko nie będę przedłużała karnetu, swobodnie mogę ćwiczyć w domu. Już trochę wiem jak, a poza tym lepiej wyciszyć się i zrelaksować wieczorem, a nie z rana i pędzić potem na zakupy do mięsnego z wizją nieugotowanego obiadu. Zakończyłam też umowę treningu obwodowego, albowiem od nowego roku planuję poćwiczyć intelektualnie i przyda się na to czas. Ale zanim to, najpierw Święta i Sylwester, które zapowiadają się całkiem sympatycznie. Z racji przyjazdu Zosi, czyli nie dzielenia Świąt na pół i z racji (odpukać) lepszego samopoczucia Małego. Przynajmniej na dzień dzisiejszy. Nie wiem co pomogło, czy to inhalacje, czy po prostu samo przeszło, grunt, że mógł wziąć udział w balu przebierańców (jako niezniszczalny Zorro) i dotrwał do ostatniego dnia w przedszkolu, po którym to nastąpi długa świąteczna przerwa. Przyda się, dla większego podreperowania formy i jego i Męża, który też już zdecydowanie potrzebuje relaksu i spokojnego czasu z rodziną..