Gorączka tygodniowej nocy

Dwie noce i wczorajszy dzień wyjęte z życiorysu, gorączka pod 39 i skubana nie chciała odpuścić. Dopiero atak 4/4, czyli co cztery godziny paracetamol na przemian z ibuprofenem dały radę. Dziś wreszcie upragnione 36,6 ale synek blady i osłabiony. Cały czas idą w ruch witamina C i D, probiotyk, herbata z miodem, cytryną i inhalacje z soli fizjologicznej. Jestem równie wymęczona, co Mały. Ciężko nam zasypiać, bo nad ranem odsypialiśmy zarwane noce. Dla mnie jedynym plusem był nocny czas na czytanie kolejnej książki Ani Piszącej. „Po co wróciłaś Agato?” jest kontynuacją „Wejścia w światło” i mam nadzieję, że kiedyś i ta książka doczeka się papierowego wydania. Czyta się lekko i przyjemnie wrócić do przyjaciół z ursynowskiej dzielnicy 🙂

Dobrze, że w poniedziałek zrobiłam zakupy i że miałam zapasy wspaniałych warzyw od Edyty. Przywiozła nam w niedzielę wieczorem świeże marchewki, buraki, pora, seler, pietruszkę i malutkie, słodkie pomidory. Że o słoneczniku nie wspomnę, bo dawno nie jadłam tak dobrego. Na tych ekologicznych warzywach, prosto z ogrodu jej mamy, zrobiłam esencjonalny rosół dla naszego chorowitka. Na wzmocnienie i dla rozgrzania, bo zimno się ostatnio zrobiło bardzo.

Jedyną odskocznią od przeziębieniowych tematów było wieczorne wyjście z Bluberką na szoping. Z racji owych chłodów polowałam na buty, za kostkę, by w razie deszczu nie napadało do środka, jak w półbutach. Po debatach i rozmyślaniach, które w moim wydaniu są dość długie (trzeba obejść sklepy kilka razy, przeanalizować wszelkie za i przeciw – dzięki Gosiu za wytrwałość :)), udało się wreszcie trafić wygodne, zapinane na zamek botki. Jak zawsze nie mogłyśmy się z Gosią nagadać i tradycyjnie przy odwożeniu jej na dworzec miałam wrażenie, że zaraz spóźni się na pociąg 😉 Tematy się nie kończą i ciągle tego czasu za mało. Następne spotkanie szykujemy w muzycznych klimatach i wraz z moim Mężem. Ale dojdzie do skutku tylko wtedy, gdy Mały wróci do formy. Pozostaje działać na froncie odbudowywania i wzmacniania odporności, by wnuczek trafił do dziadków w zdrowiu i nikogo nie pozarażał.